Ayrılık Manileri Sayfası

Gül güzeldir
dikeni olmayınca
sevmek güzeldir
ayrılık olmayınca

Maydonoz ot değil mi?
Yaprağı dört değil mi?
seni benden ayıran
bana düşman değilmi?

Yıldırım vurdu bize
Dal gibi ayırdı bizi
Araya girdi düşman
Dağlar ayırdı bizi

bahçede taze hıyar
boyun boyuma uyar
ikimiz bir boydayız
ayırmaya kim kıyar

Gel gidelim sevdalım,
Bizim vatana kadar,
Yar ben senden ayrılmam,
Dünya batana kadar.

Köprü altında kuzu,
Kıvrım kıvrım boynuzu,
Sen koyun ol ben kuzu,
Ayıralım şu kızı.

Mavi yelekli yârim,
Göğsü ilikli yârim,
Bıraktın beni gittin,
Demir yürekli yârim.

Karadutun altında,
Ben de bunun farkında,
Ben yârimi kaybettim,
Kuzulukun parkında.

Kaşıklıkta kaşığız,
Biz yârimle aşığız,
Bizi kimse ayıramaz,
Saç gibi dolaşığız.

Denizin dibi mildir,
Beni söyleten dildir,
Mahalleler ayrı ama,
Gönüller yine birdir.

İncilerim diziyle,
Kimler görmüş gözüyle,
Ben yârimden ayrılmam,
İki düşman sözüyle.

Yengem çıkmış mahalleye,
Topluyor kaşıkları,
Nasıl ayırdın yenge,
Biz gibi aşıkları.

Dere boyu kavakları,
Dökülür yaprakları,
Yârim orada ben burada,
Çınlasın kulakları.

Kara kara kazanlar,
Kara yazı yazanlar,
Cennet yüzü görmesin,
Aramızı bozanlar.

İçeride ara kapı,
Sürmesi çavdar sapı,
İkimizi ayıran,
Dilensin kapı kapı.

Karanfil ektim gül bitti,
Dalında bülbül öttü,
Ötme bülbülüm ötme,
Yârim gurbete gitti.

Fındık fıstık olur mu?
Ateş yastık olur mu?
Sen orada ben burada,
Böyle dostluk olur mu?

Fındık dalda bir sıra,
Yârim gitti Mısır a,
Koyun olsam yayılsam,
Yârimin peşi sıra.

Fındık dalda sararmış,
Yaprakları kararmış,
Yârim beni kaybetmiş,
Bahçelerde ararmış.

Bakak bakar dururlar,
Akan su gibi yorulurlar,
Benim bir sevdiğim var,
Onu benden ayırırlar.

Karpuz kestim kan gibi,
Uzadı urgan gibi,
Yarim askere giderken,
Ağladım kızan gibi.

Kasabanın yolları,
Dönüm geliyor dönüm,
Bana yardan ayrılmak,
Ölüm geliyor ölüm.

Sarı çember başında,
Oyaları dışında,
Ben nasıl ayrılayım,
Sabah akşam karşımda.

Oğlanın adı Ülkü,
Dağda arabam yüklü,
Ayrılana yazarım,
Kendim ayrıldım çünkü.