Ayrılık Manileri Sayfası

elmamı bütün dildim
çamura düştü sildim
yarim beni bırakalı
uzun zaman oldu

Pantalonu mavi boya
yırtıldı boydan boya
bileydim ayrılık var
öperdim doya doya

mani benim ezberim
aglıyor gözlerim
senden ayrı kalalı
uyku girmez gözlerim

Daglar dagladı beni
gören agladı beni
yardan ayırdı felek
derde bagladı beni

dere boyu nane nane
ne diosun be anne
ilk yarime vermedin
bundan ayrılmam anne

bacada duman tüter
bayırda baykuş öter
ah şu ayrılık yarim
benim boynumu büker

Mangal maşasız olmaz
Burası paşasız olmaz
Ankara'dan tel gel geldi
Gayri ayrılık olmaz

karanfil koparmayın
dalından ayırmayın
vurun öldürün beni
sevdiğimden ayırmayın

armut dalda dal yerde
bülbül öter her yerde
mevlam bizi ayırdı
her birimiz bir yerde...

ateşe girip piştim
yanan bir aşka düştüm
genç birini sevmiştim
pek erken ayrı düştüm

Elmayı bütün dildim
Çamura düştü sildim
Ben yarimmin kıymetini
Gittikten sonra bildim

gül ne güzeldir.
dikeni olmasa.
arkadaşlık ne güzeldir
ayrılık olmasa

aştı aştı geliyor
trabzon otobüsü
beni yardan ayıran
beşikdüzü minibüsü

su tokatin yilani
gel dolani dolani
acep nerde gömerler
yarinden ayrilani

Tarlada darı
Yaprağı sarı
Beni yarimden ayırdı
O karga burunlu karı

tarlalarda pırasa
dallarına kar yağsa
ölüm allah ın emri
şu ayrılık olmasa

koptuğu yerde bırak
bu masal böyle bitsin
bir zamanlar herşeyimdin
artık hiçbirşeyimsin

denize bak suya bak
dağlara bak tasa bak
ben yarimden ayrılmam
içimdeki sevdama bak

Şu dağlar olmasaydı
Çiçeği solmasaydı
Ölüm Allahın emri
Ayrılık olmasaydı

maniyi serdim bayıra
yaprakları çayıra
bizi kimse ayıramaz
belki ölüm ayıra

armut daldan düşermi
günden yana bişermi
sevip sevip ayrılmak
şanımıza düşermi

Karanfilin Filizi
Kim Bilir İçimizi
Hafif Bir Rüzgar Esti
Ayırdı İkimizi

yazı yazarım yazı
aynanın kapağına
yine mi geldik
a yarim ayrılık sokağına

tren gelir söke söke
kömürünü döke döke
ben yarimden ayrıldım
gözyaşı döke döke