En güzel maniler:

Antakyanın daşları
Yağlı olur aşları
Şu efendiyi sorarsanız
Yonca gülün yaprağı
Mehmet çakmak

Bırakalım bir kenara
Günler ile ayları
Biraz sohbet edelim
Bitirirsin çayları
Pınar Büyükli

gözlerin kal diyor
dudakların git
kafanda vardır
kocaman bir bit
bülo baba

karanfilim üç budak
öpüverdim şappadak
bir daha öpecektim
anası geldi,hoppadak.
nine

Kâğıttan fener yaparım
Daracık sokaklara saparım
Arkadaşım ayı olmuş
Burnuna halka takarım
MEHMET İSMAİL ELBAY

İki sekiz on altı
Evimiz çeşme altı
Acele etme anne
Daha yaşım on altı
Gizem Dmr

güneş gider batmaya,
selam söyle Fatmaya,
çoban cahil ne anlar,
karyolada yatmaya
sonsuz

fatma ala bacak
tavukları sayacak
nuri beyin cebine
ipek mendil koyacak
afyonlu

dere boyu kavak kavak
sallanıyo salak salak
herkesin yari geldi
nerde benim dangalak
kazım

Maniye başım dedim
Ağrıyo dişim dedim
Ellerin yanlarında
Yare kardeşim dedim
Tokatlı

Çicekli köyden geldim
Sana hediye getirdim
Güzel midir bilmem ama
Bir testi su getirdim
Rana Yardımcı

Güneş gider batmaya
Selam söyle Fatmaya
Çoban cahil ne anlar
Karyolada yatmaya
GİZLİ