Sitemli Maniler Sayfası

Ak koyun kuzusuna
Gün tutmuş postusuna
Ne desen de ağlasam
Alnımın yazısına

adım yanlızlık
soyadım ayrılık
şu dünyada tek dostum
dert denilen yaratık

İNDİM DERE BAŞINA
YAZI YAZDIM TAŞINA
GELEN GİDEN OKUSUN
NELER GELDİ BAŞIMA

ayva severmisin
soysam yermisin
gözlerime bakarak
seni sevmiyorum dermisin

Mendilim bile bile
Ben düştüm gurbet ile
Yedi mendil çürüttüm
Göz yaşı sile sile

Mangal oldum külüm yok
Bülbül oldum dilim yok
Sen bu elden gideli
Ağlamadık günüm yok.

Tut yedim duttu beni
Yârim unuttu beni
Yarı yola varmadan
Hıçkırık tuttu beni

BAĞA GİRDİM NAR İÇİN
GÜL KOPARDIM YAR İÇİN
AĞLA GÖZLERİM AĞLA
BİR VEFASIZ YAR İÇİN

saçımda siyahım var
bülbül gibi ahım var
göz gördü gönül sevdi
benim ne günahım var

taş dönmüyor dönmüyor
taştan bulgur inmiyor
evler kız ile dolu
biri benim olmuyor

Sepet sepet yumurta
sakin beni unutma
unudursan kuserim
mektubunu keserim

sarı taksi boyandı
kapımıza dayandı
dün gece kaçıçaktım
zalim babam uyandı

elmayı bütün dildim
çamura düştü sildim
ben yarimin kıymetin
gittikten sonra bildim

tren geliyor öterek
kömürünü dökerek
ben annemen ayrıldım
gözümün yaşını dökerek

mendilimde kare var
yüreğimde yara var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çare var

Kuyu dibinde bakır
Yuvarlandı takır takır
Zengin diye vardıydım
Kurudum takır takır

bahçede dut varmı?
havada bulut varmı.?
ben yarimi kaybettim
bulmaya ümit varmı?

uzun uzun kavaklar
dökülüyor yapraklar
ben yarime doymadım
doysun kara topraklar

OOof dedim derinden
kazanlar titredi yerinden
ne yapsam ne etsem
sevdiğim giti elimden...

Mani benim ezberim
Karadır gözlerim
Derlidir sözüm
Yaralıdır gönlüm

Mendilimi yar aldı
Yüreyimi sel aldı
Biricik sevdigimi
Eller aldı

ata bindim kuruldum,
kız sana vuruldum,
keşke vurulmasaydım,
ele güne rezil oldum

sepet sepet yumurta
Sakın beni unutma
unutursan küserim
mektubunu keserim

gün kavuştu ırakta
gözüm karada akta
herkesin yari geldi
benim yarim uzakta