Sitemli Maniler Sayfası

Kuyu başı beklerimm
Vay benim emeklerim
Yar aklıma gelince
SIZLAR KEMİKLERİM

Karanfil özüyle
Kim görmüş gözüyle
Adam sevdiğine küsermi
El alemin sözüyle

yağmur yağıyor yağmur
yapraklarından damlıyor
benim yarim çok cahil
el ne derse kanıyor

Kara tren gecikir,
Belki hiç gelmez,
Dağlarda savrulur,
Halimi görmez.

Su gelir akar gider
Yar gelir bakar gider
Nideyim öyle yari
Yüreğim yakar gider

mendilimde kare var
yüreğimde yara var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çare var

KABAĞIM KÖKEN ATTI
KÖKÜNDE YILAN YATTI
KAHROLASICA BABAM BENİ
GURBETE ATTI

dere dibinde kavak
sallanır savak savak
uc gun agzına baktım
veremedin bir cevap

Tut dedim duttu beni
Yarim unuttu beni
Yarı yola varmadan
Hıçkırık tuttu beni

Ak koyun kuzusuna
Gün tutmuş postusuna
Ne desen de ağlasam
Alnımın yazısına

adım yanlızlık
soyadım ayrılık
şu dünyada tek dostum
dert denilen yaratık

İNDİM DERE BAŞINA
YAZI YAZDIM TAŞINA
GELEN GİDEN OKUSUN
NELER GELDİ BAŞIMA

ayva severmisin
soysam yermisin
gözlerime bakarak
seni sevmiyorum dermisin

Mendilim bile bile
Ben düştüm gurbet ile
Yedi mendil çürüttüm
Göz yaşı sile sile

Mangal oldum külüm yok
Bülbül oldum dilim yok
Sen bu elden gideli
Ağlamadık günüm yok.

Tut yedim duttu beni
Yârim unuttu beni
Yarı yola varmadan
Hıçkırık tuttu beni

BAĞA GİRDİM NAR İÇİN
GÜL KOPARDIM YAR İÇİN
AĞLA GÖZLERİM AĞLA
BİR VEFASIZ YAR İÇİN

saçımda siyahım var
bülbül gibi ahım var
göz gördü gönül sevdi
benim ne günahım var

taş dönmüyor dönmüyor
taştan bulgur inmiyor
evler kız ile dolu
biri benim olmuyor

Sepet sepet yumurta
sakin beni unutma
unudursan kuserim
mektubunu keserim

sarı taksi boyandı
kapımıza dayandı
dün gece kaçıçaktım
zalim babam uyandı

elmayı bütün dildim
çamura düştü sildim
ben yarimin kıymetin
gittikten sonra bildim

tren geliyor öterek
kömürünü dökerek
ben annemen ayrıldım
gözümün yaşını dökerek

mendilimde kare var
yüreğimde yara var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çare var