Kısa Maniler Sayfası

Hatıra Hatıra Dedin
Başımın Etini Yedin
Al Sana Hatıra
Sakın Beni Unutma...

Mani Mani Mendilden
Çıra Yaktım Kandilden
Gel Otur Mani Diyek
Sen Ağızdan Ben Dilden

Bahçelerde kereviz
Biz güzeli severiz
Bize malatyalı derler
Çünkü biz yürekten severiz

Çaya inesim geldi
Şeker yiyesim geldi
Ala gözlü ablamı
Gene göresim geldi

Ayrı kıtadan gelip,
Hep el ele verelim.
Büyüklere barışı,
Gelin biz gösterelim.

Rengimiz farklı olsun,
Ayrı olsun dilimiz.
Nede olsa dünyamız,
Ortak gezegenimiz.

saati taktım koluma
gittim tren yoluna
tam ayşeyi beklerken
özgür geldi koluma

ana başta taç imiş
her derde deva imiş
bir evlat piir olsada
anaya muhtaç imiş

minarede bir kuş var
kanadında gümüş var
eniştemin cebinde
türlü türlü yemiş var

guzel bir kuş geçti
döndu bana baktı
bende ona bakınca
kafasını duvara çarptı

ağçlar sıra sıra
sıralanmış duruyor
ırmaktan akan sular
ayna gibi parlıyor

ata bindim kuruldum
kız ben sana vuruldum
keşke vurulmasaydım
çankırıya duyuldum

Mani mani mendilden,
Çıra yaktım kandilden,
Gel otur mani diyek,
Sen ağızdan, ben dilden.

Kuş kafese girmiyo
Buna aklım ermiyo
Hiç boşuna ah çekme
Annem beni vermiyo

ATLI GELİYOR ATLI
ELİNDE BİR TEPSİ TATLI
ARKADAŞIM GAMZE
ÇOK TATLI MI TATLI

evleri yapan usta
yıksın yeniden yapsın
pencere bırakmamış
delikanlılar baksın

karşıda kara delik
dallarını eğerik
biz adıyamanlıyık
öledek severik

Elmanın yarısıyım
limonun sarısıyım
dokunmayın bana
padişahın karısıyım

mektup yazdım kış idi
kalemim gümüş idi
çok daha yazacaktım
parmaklarım üşidi

UÇAĞIM HAVALANDI
GAZİANTEPE YUVARLANDI
KOŞUN DOKTORLAR KOŞUN
ARTİS ÖMER YARALANDI

burası muştur
yolu yokuştur
giden gelmiyor
acem ne iş oluyor

Toprağında taşında,
Benleri var kaşında,
Sen bahar içindesin,
Bense ömrüm kışında.

Kale başı pıtırak
Gel hepimiz oturak
Oturmadan ne çıkar
Düğün yapak kurtulak...

ağlarım çağlar gibi
derdim var dağlar gibi
her gelen bir gül ister
sahipsiz bağlar gibi