Özlem Manileri Sayfası

Mani benim ezberim
Kan ağlıyor gözlerim
Ben o yarin yolunu
Ölene dek beklerim

Fasulyeyi kaynattım
toprak tenceresinde
gel yarim buluşalım
mutfak penceresinde

mani benim ezberim
kan ağlıyor gözlerim
ben o yarin yolunu
ölene dek gözlerim

Ordu nun dağlarından
Yuvarlandı taş geldi
Mektubunu okurken
Gözlerimden yaş geldi

çaya inesim geldi
şeker yiyesim geldi
gül yüzlü yarimi
gene göresim geldi

karadağı mı bölmeli
sevdadan mı ölmeli
yolları kapatmışlar
yari nerden görmeli

Kum birikmiş derede
Vefasız yar nerede
Geçersin belki dedim
bekledim pencerede

köpekleri salıver
bizim eve geliver
ben yarimi özledim
komser bey buluver

elma attım dereye
kız çıktı pencereye
allah'ın seversen
al benide içeriye

Bahçeye gel göreyim
El uzat gül vereyim
Aramız uzak oldu
Seni nerde göreyim

Gittim arpa biçmeye
Eğildim su içmeye
Dediler yarin gelmiş
Kanat gerdim uçmaya

Patatesi haşladım.
Doğramaya başladım.
Sen aklıma gelince,
Ağlamaya başladım.

Çayır biçtim azkaldı
Ortasında saz kaldı
Ela gözlü sevdiğim
Günlerimize az kaldı

mani dedim duydun mu
yar beni unuttunmu
gönderdiğim çiçeği
sinemde kuruttun mu

ayakkabımın burnu
tut biganın yolunu
postahanede bekliyorum
yarimin mektubunu

annem annem dermisin
meyve versem yermisin
attın beni gurbette
yavrum nerde dermisin

maviydi yüzük taşı
uzaktır çarşı başı
yar aklıma geldikçe
durmuyor gözümün yaşı

mani benim ezberim
kan ağlıyor gözlerim
ben o yarin yolunu
ölenedek gözlerim

bak yine gün batıyor
bizim aşkımız daima soluyor
her an benim için bir sen
n'olur benim için geri dönsen

Alim Alim gül Alim
Gül dibine gel Alim,
Gül dibine gelmezsen,
Nic'olur benim halim.

Çayır ince az kaldı
Kenarında iz kaldı
Merak etme sevdiğim
Kavuşmaya az kaldı

yarim dön geri bana
dayanamam ben sana
bir hata yaptıysam
tez zamanda affola.

Mendilimin uçları
Çıkamam yokuşları
Yarime selam edin
Yedi dağın kuşları

mani maniye geldim
kaymak yemeye geldim
kaymağı zıkkım çıksın
yari görmeye geldim