Özlem Manileri Sayfası

Rüzgar işi el işi,
Çarşı işi elişi,
Yârim belli olur,
Ta uzaktan gelişi.

Mendilim dalda kaldı,
Gözlerim yolda kaldı,
Yıkılasız yaylalar,
Sevdiğim yolda kaldı.

Mani maniye geldim,
Kaymak yemeye geldim,
Kaymakta gözüm yok,
Yâri görmeye geldim.

Sabah açıla yarim,
Atın Kamçıla yarim,
Bir mektup yaz yolla,
Göynüm açıla yarim.

Yük üstünde durayım,
Seni kimden sorayım,
Boş mektubu ne edem,
Gel yüzünü göreyim.

Bağa gel bostana gel,
Gülünü destele gel,
Eğer anan koymazsa,
Yalandan hastalan gel.

Ev ötene ev yaptım,
Çıktım üstüne baktım,
Yârim gelecek diye,
Çivte lambalar yaktım.

Çaya inesim geldi,
Şeker yiyesim geldi,
Ala gözlü ablamı,
Gene göresim geldi.

Karşıda ala inek,
Tüyleri benek benek,
Hiç boğazımdan geçmiyor,
Yarsız yediğim yemek.

İğnem düştü bakarım,
Çok hastayım yatarım,
Balıkesirli yar gelmiş,
Ölü olsam kalkarım.

Dama çıkasım geldi,
Çadır kurasım geldi,
Çadır değil muradım,
Seni göresim geldi.

Rafta duran siniler,
El vurmadan iniler,
Yar aklıma geldikçe,
Kulaklarım çınılar.

Tastan içtim ayranı,
Geldi kurban bayramı,
Salın benim yarimi,
Burda yapsın bayramı.

Al şalım yeşil şalım,
Dağlarda dolaşalım,
Tenha tenha yerlerde,
Seninle buluşalım.

Gün kavuştu ırakta,
Gözüm karada akta,
Herkesin yarı geldi,
Benim yarım uzakta.

Ayrılık var ölüm var,
Bu dünyada zulüm var,
Ben burada eylenmem,
Yol gözleyen gülüm var.

Yukarıki dağlardan,
Yuvarlandı taş geldi,
Mektubunu okurken,
Gözlerimden yaş geldi.

Su içtim kana kana,
Sular akar ne yana,
Yüzün birgün görmedim,
Bilmem gidem ne yana.