En güzel maniler:

Bahçelerde sedef yar
Ölüyorum medet yar
Ben burada ölürsem
Ecelime sebep yar
maral

samanlık dolu saman
uyan nişanlım uyan
eller düğün yapıyor
bizim düğün ne zaman
ayÅŸenur

Kara Tren Gidiyor
Çuf Çuf Ötüyor
Her Zaman OlduÄŸu Gibi
Sana Selam Söylüyor.
1963 S£RH@D

izmir'in halayı var
güzeller alayı var
düşünme behey gönül
her işin bir kolayı var
ebru

Postanede pulcusun
Ormanlarda kolcusun
Meyil versem söz versem
El kulakta yolcusun
Osmaniye Manileri

senden ne haber
bendeki kader
kalmaz burda keder
aman be birader
Yılmaz Volga Tunç

Dere boyu gidelim
Koyun kuzu güdelim
Sennen beni görmüşler
İnkâr bayrım edelim
emrecan k.

Gül gibi oyum oyum
Kısacık kaldı boyum
Alacaksan al kalan
Yeter ettiÄŸin oyun
sema

Ana seni severim
Ellerinden öperim
Ama sakın darılma
Kısmetimi isterim
emrullah efendi i.ö.o.

tane tane üzümsün
iki tane gözümsün
eÄŸer yarim olmazsan
dünya ahret bacımsın
Ahmet

dut ağacı değilim
dut verici deÄŸilim
aç kapıyı sevdiğim
can alıcı değilim
müzeyyen

sarı kavun yemezler
seni bana vermezler
gel bu gece kaçalım
karanlıkta görmezler
mehmet evren