En güzel maniler:

İstanbul'un minaresi
99 penceresi
hanımlar seyran ediyor
yandı pilav tenceresi
kardelen kaşıkırık

sarı yazma bağlama
ben giderken ağlama
benburalı dğilim
bana gönül bağlama
ibiş

Mercedes'e binerim
Vitesim beşte
Saçlarını severim
Gönlüm on beşte
aşk sürgünü sezer

mahalemizden geçilmez
elimizden su içilmez
elazığ kızıyız
bize rajon kesilmez.
kübra

aşkın yarası çok
sende hiç aşk yok
ne derdin var benle
benim sana sözüm yok
sedef

gemi gelir yanaşır
içi dolu çamaşır
şu tatvanın kızları
yusuf için dolaşır
yusuf ve elif

gidiyorum kalasın
sararıpta solasın
benim gibi yari sen
arayıpta bulasın
ferdanur

Gökte uçan tayyare
Selam söylen o yara
Benden ona fayda yok
Kendine bulsun çare
Düzce Manileri

Gül ağacı değilem
Her gelene eğilem
Çek elinin elimden
Ben bildigen değilem
Emre Demirtaş

ah irinci irinci
nerden aldin pirinci
su kircalinin kizlari
her yerde birinci
esmeray

Elinde var yelpaze
Kuş dadanmış kiraza
Yakında geleceğim
Çekme kendini naza
ŞiBa Baki

Karşıda kara çocuk
saçını tara çocuk
beni sana vermezler
avucunu yala çocuk
yagmur