Ey fındığım fındığım,
Dallarına konduğum,
Ben sevdim de el aldı,
Odur benim yandığım.
maniler.net ekledi
Benzer Maniler
gün gelir devran döner
kalpteki bir gün söner
unuttun mu vefasız
ne gün gelir, ne geçer
nurcan
bu dağlar kömürdendir
geçen gün ömürdendir
feleğin bir küşü var
tırnağı var demirdendir
mertcan furkan
Dağa çıktım ancak
başıma taktım sancak
ne kız oldum ne gelin
halime yanarım ancak
Pınar Bingöl
Davşanlar kaçtı dağa
Su doldurdum bardağa
Bu zamanın insanı
Zengine diyor ağa
Editör
sabahb oldu ezana bak
mezarımı kazana bak
azrailin suçu yok
yazımızı yazana bak
asena
yemeğimde hare var
yüreğimde yare var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çarevar
seda nur
Gökte uçan kuşlara
Arkadaş olamadım
Uçankuş yuva kurdu
Kuş kadar olamadım
Meyra
Elma attım kızlara
Yuvarlandı düzlere
Sende pişman olursun
Söylediğin sözlere
Mihriye
baharım döndü kışa
kurbanım bir bakışa
mecnun olup derdimi
söylerim kurda kuşa
birsen
Vazolarda çiçekler
Her yerinde sümbüller
Halimi de soran yok
Ne yapayım be kardeşler
isimsiz
karşı köyün camisi
yanıyor minaresi
kara gözlü yarimin
geçiyor cenazesi
okan kaplan
Karşıdan gelir bir atlı
Onlar yaya biz kanatlı
Aşkımızı çok gördüler
Bizide Allah yarattı
asya kalmacı