En güzel maniler:

Dut ağacı durulur
Su dibine kurulur
Eller kardeş deyince
Benim boynum burulur.
Maviş

derelerde gezerim
menekşeyi ezerim
ben bir evin kızıyım
senden serbest gezerim
tuğçe özgür

Kuş kafese girmiyo
Buna aklım ermiyo
Hiç boşuna ah çekme
Annem beni vermiyo
büşra

Dut ağacı boyunca
Dut yemedim doyunca
Ağzım dilim lal oldu
Ayak sesi duyunca
Rumeysa

Hatıra Hatıra Dedin
Başımın Etini Yedin
Al Sana Hatıra
Sakın Beni Unutma...
MERVE Özdoğan

yağmur yağar
tekne dolar
tekne taşar
herkes coşar
Buse YILDIRANCAN

Çıktım pınar başına,
Sabun koydum taşına,
Anası kurban olsun,
Kızının oynayışına.
maniler.net

Dolu vurdu bağıma
Yel attı yaprağını
Korkarım garip ölem
El atar toprağımı
Osmaniye Manileri

İzmirin yolları
Uzaktır uzak
Önümüze kurdular
Demirden tuzak
HÜLYA

ana başta taç imiş
her derde deva imiş
bir evlat piir olsada
anaya muhtaç imiş
emre ceylan

Armut dalda sallanır,
Yere düşer ballanır,
Bir güzel oğlan olsa,
Bütün kızlar yalvarır.
umut tuygun

denizde alabalık
yüreğimde ona yanık
isterim konuşmak
mahalle kalabalık
hatun acar