En güzel maniler:

İzmirin üzüm bağı
Bursanın Uludağı
Yarini görmeyenin
Erir yürekten yağı
Armi

Su içtim kana kana
Sular akar yana yana
Yüzünü bir göremedim
Bilmem gidem ne yana.
Fatih A _ _ _ _

elmayı bütün böldüm
yere düştü sildim
ben yarimin kıymetin
gittikten sonra bildm
ismail trakçı

Ak gülüm nazenimsin
CiÄŸerim ezenimsin
BeÅŸ vakit namaz gibi
Gönlümde gezenimsin
Dürdane

Çadıra serdim keçe
Koyunu sürdüm gece
O günlerde gelir mi?
Elin elime geçe
Osmaniye Manileri

Deniz Gibi derin
Suler gibi Serin
Senin en guzel yerin
O,koyu kahverengi gozlerin
nurten

Mani benim ezberim
Kan ağlıyor gözlerim
Ben o yarin yolunu
Ölene dek beklerim
AYKUT ÖZMENLİ

Şimşeyin çakaşına,
Yüreyimin bakışına,
Dünyayı feda ederim,
Özlemin bir bakışına.
Özlem Gürocak

Yeşil sandık kilidi
Üstünü gül bürüdü
Kız sen orada ben burda
İman tahtam çürüdü
ÅžiBa Baki

Alim Alim gül Alim
Gül dibine gel Alim,
Gül dibine gelmezsen,
Nic'olur benim halim.
Billurcuk

maviydi yüzük taşı
uzaktır çarşı başı
yar aklıma geldikçe
durmuyor gözümün yaşı
hazal

Karanfil kararınca
Koklarım kanayınca
Yare mektup yollarım
Gonca gül sararınca
GENCAY