En güzel maniler:

Asker oldum giderim
Yoktur benim kaderim
Fincan göbek üstünden
Nargileyi çekerim
Melih kara

Karşıda kavun yerler
Bizde gitsek ne derler
Otursak bile yesek
Şu şunu sevdi derler
Elazığ manisi

Aşadan yukarı geldik
Düştük davulu deldik
Oğlan evini bırakıp da
Kız evine geldik
Rahime kübra

Görümce görümce
ömrümü yedin ömrümce
Az kaldı alıyorum abini
Seveceğim ömrümce
Hülya

Ot yolarım yolarım
Parmağıma dolarım
Çok konuşma kaynana
Saçını başını yolarım
Kübra ekledi

Mavi kapı açıldı
Inciler saçıldı
Ahmet im beni görünce
Keçileri kaçırdı
Ahmet in aşkı

Ankara nın bağları
Meşhurdur armutları
Gidip gezmek gerekir
O güzel diyarları
.....

Mani maniyi acar
Mani bilmeyen kacar
Bir sen soyle bir ben
Hangimiz uste cikar
Balikesir manileri

oy dereler dereler
neler bilirim neler
senin değil benimdir
o kara gözler
kardelen

Kalemi aldim elime
Soyle dedim dilime
O söyldi ben yazdim
Biricik sevgilime
Mehmet emre amiklioğlu

Cesme yaptim burmali
Burmasini girmali
Balikesir yoluna
Demir kapi vurmali
Balikesir manileri

Kırmızı hırkasına
Gül takmış yakasına
Sanki yari var gibi
Bakıyor arkasına
Melek