En güzel maniler:

Çıkıp yüce dağlara karlar düşürem
Bağrım ataş olmuş kahve pişirem
Merhamete gelde bir sile eyle
Bende eller gibi kahkül düşürem
EÄŸinli

Evlerınin ônü marul
Sular akar harıl harıl
Ne olur anam gel bi daha
Kızım diye bana sarıl
MenekÅŸe

masa üzerinde roman
okurum zaman zaman
kız ben seni alacağım
okul bittiÄŸi zaman
idris

OCAK BAÅžINDA MÄ°NDER
MİNDERİ SAĞA DÖNDER
KÖLEN OLAYIM ÇAVUŞ
YARİMİ İZNE GÖNDER
babalar resitali

Kaşların karasına
Mim çekmiş arasına
Seni cerrah diyorlar
Yürekler yarasına
Osmaniye Manileri

sebendir dedikleri
elmadır yedikleri
çokhoşuma gidiyor
la gacım dedikler
merve koçyiğit

al perde tül perde
perdenin ucu yerde
elim ayağım titrer
yari gördüğüm yerde
menıs

elbisesi beyazdan
ben anlamam niyazdan
şimdi başım dumanlı
konuÅŸuruz birazdan
ırmak tabakoğlu

Maydanozum mor oldu
bilmem bana ne oldu
önce benim abimdi
sonra sevdiÄŸim oldu
muzeyyen baytok

Gel darılma bey kasım,
insanlar kısım kısım,
4 sene beklerisek,
yine oluruz hısım
Okan

pencerede üzüm var
üzümde gözümvar
amcamın 5 kızı var
beşindede gözüm var
vedat adanaÅŸ

yarimi kaçıracağım
ellere bırakmayacağım
yarin kaçtı derlerse
ben çıldıracağım
aslan kıral