Tren gelir öterek
Kömürünü dökerek
Ben anamdan ayrıldım
Gözüm yaşım dökerek
beyza ekledi
Benzer Maniler
Asmada üzüme bak
Betime benzime bak
Ne kadar hain yarsın
Gülerek yüzüme bak.
Kırıkkale manileri
Mendilim bile bile
Ben düştüm gurbet ile
Yedi mendil çürüttüm
Göz yaşı sile sile
sensen
Ak gülüm pembe gülüm
Söylesene bülbülüm
Ne dedim de darıldın
Çürüsün benim dilim
Çankırı Manileri
Yüce dağın bulutu
Biber serdim kurudu
Ne vefasız yar imiş
Beni ne tez unuttu
Adnan Ünal
ali derler adına
hergün gider oduna
söyle komşu oğluna
doğru gitsin yoluna
küpranur
kardan pamuk olmaz
yarim bana varmaz
anama dedim al kızı
dedi o zengin kızı bize varmaz.
şeyma
Kırklareli'nde otlar
Otlar içinde dutlar
Kızlar sevdiğine gidiyor
Çalsın bre davullar
Levent adali
Penceresinde perde
İpek halılar yerde
Rahat yüzü görmedim
Ben düşeli bu derde
Adnan Ünal
sabahb oldu ezana bak
mezarımı kazana bak
azrailin suçu yok
yazımızı yazana bak
asena
Ağlarım çağlar gibi
Derdim var dağlar gibi
Ciğerden yaralıyım
Sahipsiz bağlar gibi
serhat
mendilimde kare var
yüreğimde yara var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çare var
edwar bella
Su gelir deste gider
Ayrılır dosta gider
Gurbet yansın, yıkılsın
Sağ gelen hasta gider
ece_005