En güzel maniler:

dut yedim duttu beni
duttu kuruttu beni
ben gurbete gidince
yarim unuttu beni
kerem

Portakal dilim dilim
Gel otur benim gülüm
Ben sana ne dedim ki
Tutulsun benim dilim
Osmaniye Manileri

Feleğin altın teşti
Sinemi deldi geçti
İspat eyle ey felek
Hangi günüm şen geçti
Editör

giderim yolum dağdır
bu ne neşeli bağdır
ben kazanam yar yesin
nice ki canım sağdır
SİMGE

Aynaya bakamadım,
Tokamı takamadım,
Küçükken gelin oldum,
Kocama bakamadım.
Editör

maniye maraz derler
güzele kiraz derler
kime derdimi açsam
bu dert sana az derler
merve

hıçkırık tuttu beni
tuttu kuruttu beni
elin OĞLU değil mi
gitti unuttu beni
gizli prenses

yemeğimde hare var
yüreğimde yare var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çarevar
seda nur

derdim başdan aşıyor
çilem dolmuştaşıyorben
tek başıma kaldım
herkes eşle yaşıyor
SEVDA

Adana'ya varaydım
Kurttan kuştan soraydım
Gençlik gelip geçmeden
Seni bir kez saraydım
Adana Manileri

OOof dedim derinden
kazanlar titredi yerinden
ne yapsam ne etsem
sevdiğim gitti elimden...
Ali Amed

ağlarım çağlar gibi
derdim var dağlar gibi
her gelen bir gül ister
sahipsiz bağlar gibi
irem