Sevgiliye Maniler Sayfası

Palıcanı doğradım
toprak tenceresine
gel yarim konuşalım
poyraz penceresine

Ayakkabım çözüldü
bağla sevdiğim bağla
bugün ayrılık günü
ağla sevdiğim ağla.

Kasları ok dedikçe
Kirpik çok dedikce
pek mi gonlu buyudu
sen gibi yok dedikce

Güle can ver
Bülbül güle can ver
Yar senden can isdese
Güle güle can ver

Ağaçlarda üzüm var
yoncasında gözüm var
ben sara mi tanırım
yüzünde gamzesi var

Bugün hava pusarık,
Başta durmuyor sarık,
Eğil bir yar öpeyim,
Belki yolda susarık

Ak taşı kaldır da gel
Yılanı öldür de gel
Madem bende gözün var
Keseyi doldur da gel

Karanfili Budama
Sefa Geldin Odama
Candan Seversen Beni
Görücü Yolla Babama

Basamaktan insene
yüzünü bana dönsene
koynundaki iki meyveyin
birisini bana versene.

Ay doğar sini gibi
Sininin yanı gibi
Oyar beni seviyor
Beden de canı gibi

Mendilim karelidir
Yüreğim Yaralıdır
Gel geç kapım önünden
Koy desinler yâridir

Pencerede tül perde
Perdenin ucu yerde
Elim ayağım titrer
Yâri gördüğüm yerde.

Ak inciydim ezildim
Ak gerdana dizildim
İster al ister alma
Ben alnına yazıldım

Mani maniye geldim
Kaymak yemeğe geldim
Maksadım kaymak değil
Yâri görmeye geldim

Karşıdan gelen atlı
Üstünde kilim katlı
Annem babam sağ olsun
Hepsinden yar tatlı

Tosun aldım kurbana
Yârim etmez kur bana
Dur gireyim gönlüne
Orda tuzak kur bana

Saplanmış kar a kalem
Yazmıyor karakalem
Selvi boylum geliyor
Gözlerde karakalem

Bilmem ki kaç düzine
Oynuyor bak dizine
Ben ölmeye razıyım
Yataydım yâr dizine

Tipiyi kara bağlar
Donmuştur Karabağlar
Gönlüme hüzün çöktü
Yâr ağlar kara bağlar

Boya değil kandıra
Sargı sardım kan dura
O yâr işve naz eder
İster beni kandıra

Hekime yara deyin
Neşterle yar a deyin
Bu dertten kurtulamam
Gidin de yâra deyin

Haber verdim bağbana
Bahçe değil bağ bana
Yâr dolamış sürütür
Zülfün teli bağ bana.

Arıları kov ana
Yapmasınlar kov ana
Yârim bize gelecek
Bal yapsınlar kovana

Et mi koydun kazana
Yok o pişen kaz, ana
Yârim tatlı dil döksün
Gör yüreğim kazana