Sevgiliye Maniler Sayfası

algiydim alsın diye
mor giydim sarsın diye
çeşme başına gittim
sevgilim görsün diye

Yarımca?da saz olur
Gül açılır yaz olur
Ben yârime gül demem
Gülün ömrü az olur

zeytin yağı şişesi
akgülün menekşesi
oturmuş yazı yazar
ciğerimin köşesi

bakkallarda toz şeker
toz şeker kilo çeker
gıravatın yok ama
dalgalı saçın yeter

Bahçede darım kaldı
Ağaçta narım kaldı
Aç bahçeci bahçeyi
İçinde yarim kaldı

masa üstünde koku
al bu mektubu oku
seni gördüm göreli
gözüme girmez uyku

bizm evin önünde
ayvalar şişman olur
ilk yarini almayan
sonunda pişman olur

Seviyorum ama kimi
En tatlı birisini
Nasıl söylesem ama
İlk harflerine baksana

Ekinler dize kadar
Gel biraz bize kadar
Sana çorap öreyim
Topuktan dize kadar.

vur hançeri kalbime
kalbim kana bulansın
sakın derinlere inme
çünkü orda sen varsın

saatım var koldadır
duruyor calısmıyor
yarımın resmı var
bakıyor konusmuyor

şeftali dalındayım
sehitkamil yolundayım
eher annem sorarsa
sevgilimin yanındayım

sen gel bana yarim
sen git ona yarim
bana donecek olursan
gerisini sen dusun yarim

keten gömlek tendedir
saçakları yerdedir
dünya güzelle dolsa
yine gönlüm sendedir

Kara kayışı yağladım
sol böğrüme bağladım
ben sizin kapıdan geçince
yarim diye ağladım

kara kazan tasmazmı
gun gedikten aşmazmı
sil yarim göz yaşlarını
ayrılan kavuşmazmı

SEN GÜLLERE ÖZENME
GÜLLER SANA ÖZENSİN
ÜZME TATLI CANINI
SEN GÜLLERDEN DAHA GÜZELSİN

masa üstünde roman
okurum zaman zaman
ben yarime gidecem
subay olduğum zaman

Ağaçlar kalem olsa,
Yapraklar kağıt olsa,
Yazılmaz Senin sevgin,
Deniz mürekkep olsa...

diyarbakır yolunda
sevdiğim başkasının kolunda
üzülme sevdiğim
alacağım seni sonunda

vur hançeri kalbime
kalbim kana bulansın
fazla derine inme
çünkü orada sen varsın

yemenimin ucları
cıkamam yokusları
selam edin yarime
yedi köyün kazları

mavi mavi masmavi
gözleri boncuk mavi
bir gördüm aşık olum
bu gelen kimin yari

ZEYTİN KARA BEN KARA
ZEYTİNE VERMEM PARA
GEL YARİM BULUŞALIM
ONBİRE ÇEYREK KALA.