Özlem Manileri Sayfası

bahçede dut varmı
havada bulut varmı
ben yarimi kaybettim
bulmaya çare varmı

karşıda ala inek
tüyleri benek benek
hiç boğazımdan geçmiyor
onsuz yediğim yemek

Gece'nin birindeyim
Denizin dibindeyim
Beni soran olursa
Annemin kalbindeyim

çorabın ağına bak
çevirde bağına bak
ben aklına geldikçe
hamamın dağına bak.

Asmanın arasından,
Alamadım üzümü,
Kaldır yârim şapkanı,
Göremedim yüzünü.

Ay gelir aydan beri,
Çay gelir dağdan beri,
Ben yârimi görmedim,
Bir buçuk aydan beri.

Kayadan indirmişler,
Tirene bindirmişler,
Kara saçlı yârimi,
Gurbete göndermişler.

Elinde demir orak,
Mektup göndersem ırak,
Cebinde tarağın,
Bana yadikar bırak.

Boynumdaki kolyenin,
Yar verdi parasını,
Bir kolye değil mi?
Çekerim sevdasını.

Yelek örerim yelek,
Örnek ararım örnek,
Örnek değil merakım,
Bir kere yâri görmek.

Su üstünde sarayım,
Dur şu yâre sorayım,
Yârimden gelen mektubu,
Tülbendime sarayım.

Mani benim ezberim,
Kan ağlıyor gözlerim,
Ben yarimin yolunu,
Akşam sabah gözlerim.

Elma attım denize,
Geliyor yüze yüze,
Sevdiğimin sözleri,
Hediye kaldı bize.

Dolabın kapakları,
Çınarın yaprakları,
Kara gözlü yârimin,
Çınlasın kulakları.

İstanbul'a giderken,
Sol tarafta hastane,
Yârimin mektubunu,
Eğlendirme postane.

Mani maniye kelam,
Sevdiğime benden selam,
Hiç incinip üzülme,
Kavuşuruz bir zaman.

Yeşil ipek bükerim,
Yâre gömlek dikerim,
Sen orada ben burada,
Hasretini çekerim.

Urbalar dize kadar,
Gel yarim bize kadar,
Sana çorap öreyim,
Topuktan dize kadar.

Maviydi yüzük taşı,
Uzaktır çarşı başı,
Yâr aklıma geldikçe,
Durmuyor gözümün yaşı.

Mendilim dört köşeli,
İçi güller döşeli,
Ağlamadık günüm yok,
Senden ayrı düşeli.

Ördek suya dalmadı,
Bizde çile dolmadı,
Beni aldır yanına,
Tahammülüm kalmadı.

Okulun çeşmesi,
Hep kuzeye akmaz mı?
Söyle bana sevgilim,
Ayrılanlar kavuşmaz mı?

nemrut dağında mezar
üstünde özgür yazar
tutmuş kalemi eline
sevdiğine mektup yazar

Al şalım yeşil şalım
Dağlarda dolaşalım
Tenha tenha yerlerde
Seninle buluşalım