En güzel maniler:

öküzüm yüzüm gülmez
dertliyim kimse bilmez
göz göz olan yaramı
örteyim kimse bilmez
melek

GÖKTE YILDIZ ELLDİR
ELLÄ°SÄ°DE BELLÄ°DÄ°R ,
BU DİYARBAKIR İÇİNDE
EN GÃœZELÄ° Ä°SMET ABEMIN KÄ°DÄ°R
OSMAN DOÄžAN

Ağaçta kestane
Dökülür tane tane
Benim bir arkadaşım var
Dünyada bir tane
neslihan

KuÅŸ kafese girmiyo
Buna aklım ermiyo
Hiç boşuna ah çekme
Annem beni vermiyo
büşra

Hatıra hatıra dedin
Başımın etini yedin
Al sana hatıra
Baktıkça beni hatırla
ayÅŸe

yanakları ah ne tombik
elleri var minik minik
bu tatlı şey senin kızın
falda göründü bir beşik
sudem uygun

ağçlar sıra sıra
sıralanmış duruyor
ırmaktan akan sular
ayna gibi parlıyor
betül okur

denizde alabalık
yüreğimde ona yanık
isterim konuÅŸmak
mahalle kalabalık
hatun acar

Camlar altında durdum
ben o yare vuruldum
gençliğime yanarım
aşkından verem oldum
muharrem

mendilimde kare var
yüreğimde yara var
ne ben öldüm kurtuldum
ne bu derde çare var
nahizar

karşıda kavun yerler
bende gitsem ne derler
oturup biraz yesem
o bunu sevdi derler
BOZDOÄžANLAR

Marangozda kereste
KuÅŸ besledim kafeste
Bir güvercinim olsaydı
Uçururdum efeste
alicem