En güzel maniler:

toplusu demir gelin
dedigi emir gelin oglani
ben büyüttüm
ayaklarimi öp gelin
Ayşe

gelin geldi evimize
şenlik verrdi köyümüze
hoş geldin allı gelin
sefa geldin pullu gelin
yıldız

maydonoz ot değil mi
yaprağı dört değil mi
ben anamdan ayrıldım
bu bana dert değil mi
metin

tren gelir öterek
kömürünü dökerek
ben anamdan ayrıldım
gözüm yaşım dökerek
büşra gün

Oy gelinim kadınım
Kınaların kutlansın
Gezip dolaştığınca
Bal dillerin tatlansın
Tuana

Faytonun penceresi
Elindedir ceresi
Küçükken gelin olmuş
Ne bunun acelesi
Osmaniye Manileri

bahçeler otlu olur
keklikler etli olur
anasız giden kızın
yüreği yaralı olur
afyon seda

köprü altında diken
yaktın beni gül iken
Allahta seni yaksın
üç günlük gelin iken
hilal dönmez

duvağın telli gelin
gümüşten elli gelin
buğulu gözlerinden
sevdiğin belli gelin
mustafa

Asmalardan geçek
Afyona göçek
Hangi oğlan güzelse
Birisini seçek
Döğer manileri

Kınayı getir ana
Parmağını batır ana
Kızın gelin gidiyor
Koynunda yatır ana
damla yıldız

Küpün dibinde pekmez.
Bu pekmez bize yetmez.
Bizim köyün kızları.
Davulsuz gelin gitmez.
Seviyom bir tanesi