En güzel maniler:

MELE KOYUNUM MELE
SESİN DAĞLARI DELE
BEN MELEDİM GELMEDİ
SEN MELE Kİ YAR GELE
AZERBEYCAN

çadırıma dolu düştü
çok ağladım gözüm şişti
kınamasın eşler dostlar
güzel idi gönlüm düştü
güzide

Şarkımsın, şiirimsin
Kalbimin sahibisin
En neşeli halimsin
Sen benim herşeyimsin
İSTANBULLU

Ata binerim ata
Tabanca ata ata
Yok yarimin babası
Kime derim kaynata
M Asım M

Karşıdan fener gelir
Kalbimi deler gelir
Yaşın küçüktür ama
Başıma neler gelir
hacer

YOL ÜSTÜNDE TAVŞAN
MENDİLİM SANA NİŞAN
ÇEKİL BE TAVŞAN
SEVDİĞİME KAVUŞAM
Ayal Ozlem

Oy dereler dereler
Neler bilirim neler
Senin değil benimdir
O kara gözler
gızlı bırı

çölde bir çiçek olsan
sararıp solsan
seni yeşertmek için
her gün ağlarım
misafir

Ben bir garip kuşum
Uçar iken vurulmuşum
Senin aşkından kudurmuşum
Senin ile var olmuşum
Bandırma Yılmaz

İstanbul minaresinde
ezan okunuyor yârim
sana bir şey deseler
bana dokunuyor yârim
BURSA

bir kara güvercin olsam
evinin camına konsam
yarim bana mektup yazarken
ben elindeki kalemi olsam
seri

Karşı da kavun kesmişler
ben gitsem ne derler
nedesinler nedesinler
sevdigimi bana ver sinler
Elmas