En güzel maniler:

kırmızı gül olda gel
bardaklara dolda gel
sen beni alamazsn
ögretmen olda gel
gül

dereler akma ile
ne olur bakma ile
insan yare doyar mı
karşıdan bakma ile
kepsutlu mihriye

Gide gide yoruldum
Bir kenara oturdum
Güzelliğine değil
Çalımına vuruldum
Åžiba Baki

senden ne haber
bendeki kader
kalmaz burda keder
aman be birader
Yılmaz Volga Tunç

Gelene bak gelene
Güller sarmış dikene
Mevlam sabır versin
Gizli sevda çekene
Emin KazoÄŸlu

arpa buÄŸday demeden
bulgur pirinç yemeden
ben yarimi besledim
açlık tokluk demeden
vural koç

Dere boyu gidelim
Koyun kuzu güdelim
Sennen beni görmüşler
İnkâr bayrım edelim
emrecan k.

Bahçelerde sedef yar
Ölüyorum medet yar
Ben burada ölürsem
Ecelime sebep yar
maral

evin başında vişne
git dalına gül işle
var mı güzel ablan
eyle beni eniÅŸte
esin

karanfılın moruna
ölüyorum yoluna
Allahıma can vermem
gırmeyınce koynuma
ÅŸeyma

zeytin yağrağını dökmez
muhabbet candan gitmez
gözlerim seni gördü
başkalarına hayretmez
senanur ÅŸeker

Çilekten yaptım reçel
Kara gün gelir geçer
Derdimi söyleyemem
Kalbimden neler geçer
Osmaniye Manileri