En güzel maniler:

arpa ekili kaldi
sapi dikli kaldi
ben sevdim eler aldi
boynum bukulu kaldi
ferdi

Ayvanda kış kabağı
Yüzün altın tabağı
Ağzın kapansın horoz
Ne tez açtın sabahı
Sevgican

saçımda siyahım var
bülbül gibi ahım var
göz gördü gönül sevdi
benim ne günahım var
senem seren

sarı gülü derende
insaf senin nerende
kabahat sende değil
sana gönül verende
saçıkaralı

karanfil mor beni
verem ettin sen beni
nasıl verem olmayayaım
elller sarıyor seni
erva

Karşıda kuşum seni
Kaybettim eşim seni
Alam ne yana gidem
Gülmemiş başım seni.
maniler.net

dut yedim duttu beni
dut kuruttu beni
ben gurbete gidince
yarim unuttu beni
özlem

Toprağında taşında,
Benleri var kaşında,
Sen bahar içindesin,
Bense ömrüm kışında.
güz

Portakal dilim dilim
Gel otur benim gülüm
Ben sana ne dedim ki
Tutulsun benim dilim
Osmaniye Manileri

yüce dağ başın da kar idim
yağmur yağdı ılgıt ılgıt eridim
eskiden seni seven benidim
şimdi uzaktan bakan el oldum
havva dursun

giresunun başında
taşa vururum taşa
bu gaybana sevdalık
bakmıyo yaşa başa
Ayça

SAÇLARA BAK SAÇLARA
ÖRMÜYORLAR SEVDİĞİM
SENİ BANA MÜNASİP
GÖRMÜYORLAR SEVDİĞİM
FERİDEE