En güzel maniler:

dağları gezer oldum
okuyup yazar oldum
ben bir güzel yüzünden
kuruyup gazel oldum
fatih yorgun

izmir izmir içinde
izmir sular içinde
Allah İzmiri korusun
sevdiğim var içinde
gül nihal

gidene gel demem
gelene git demem
benim bir tek aşkım var
beni bırakıp gitmeyen
Tokat merkez gülçin

çadırıma dolu düştü
çok ağladım gözüm şişti
kınamasın eşler dostlar
güzel idi gönlüm düştü
güzide

Mani mani mendilden
Çıra yaktım kandilden
Gel oturup mani diyek
Sen ağızdan ben dilden
RAMİŞ

Dut yedim parmak gibi,
Sevdiğim kaymak gibi,
Sevdiğimi alana,
Kurusun kavak gibi,
Osman Özkan

çölde bir çiçek olsan
sararıp solsan
seni yeşertmek için
her gün ağlarım
misafir

Yüzüğüm var gümüşten,
Yandı tenim Güneşten,
Sensizlik yürümek gibi,
Kızgın kor ateşten.
Aşki

el el üstünde durmaz
taş taş üstünde kalmaz
ben oyari görmaden
gönlüm aşka doymaz
mustafa koşak

kara üzüm asmasıyım
fabrika basmasıyım
anne doktor getirme
ben kara sevda hastasıyım
zeki

Vardım pınar başına,
Sabun koydum taşına,
Sevda nedir bilmezdim,
O da geldi başıma.
Zübeyir

Tepside argun idim
Gelmedim yorgun idim
Aceplenmen a dostlar
Ben ona vurgun idim.
Burhan