En güzel maniler:

Oğlanın adı Yılmaz
Olmaz aslanım olmaz
İçin gel gel demezse
O evde geçim olmaz
Osmaniye Manileri

yarim bülbül öter
benim başımı örter
gelmesse yanıma
yüzüm gülmeden düşer
Åžeyda

al giydim alsın diye,
mor giydim sarsın diye,
çeşme başına gittim
nişanlım görsün diye
japon kübra

Gökler bulutlu kaldı
Kuşlar umutlu kaldı
Anahtar yar boynunda
Gönlüm kilitli kaldı
Mustafa YILMAZ

Saçım uzun örmezler ,
beni sana vermezler
Elimden tut kaçalım ,
karanlıkta görmezler.
gizemli

Evimizin arkasında pınar
Elimi soksam donar
Ne kız oldum ne gelin oldum
Yüreğim ona yanar..
Fatme soydere

Ak saman sari saman
dugunumuz ne zaman.
Eller dugun yapiyor
bizim dugunumuz ne zaman
Guner

Çek eşağa yukari
Lambanun fitilini
Niçun konuşmayisun
KuÅŸ mi yedi diluni
kader

Kayalar yarılmasın
Yar bana darılmasın
Yar bana darılıp da
Ellere sarılmasın
hazal

ask nedir derlerse
güzeli sevmek derim
güzel nedir derlerse
SENÄ° TARÄ°F EDERÄ°M...
Büşra

kırmızı gül olda gel
bardaklara dolda gel
sen beni alamazsn
ögretmen olda gel
gül

kuzuyu bıraktım otlasın
derelere atlasin
ben yarimi alacam
düşmanlarım catlasın
ayse