En güzel maniler:

masa üstünde roman
okurum zaman zaman
ben yarime gidecem
subay olduÄŸum zaman
ilhan demir

Karanfil ekme yarim.
Boynunu bükme yarim.
Sen benimsin ben senin.
Hiç merak etme yarim
merve

Mani maniye geldim
Kaymak yemeÄŸe geldim
Maksadım kaymak değil
Yâri görmeye geldim
Düzce Manileri

ayağında kundura
yar gelir dura dura
a benim nazlı yarim
geçerken bize uğra
fahrettin yücel

Kargalar alaylandı
Sahanlar kalaylandı
A benim nazlı yarim
Evlenmek kolaylandı
ArmiÅŸim

söğüdün altı dere
bağrımda yere bere
yarım ordan savuldu
nasıl gidem o yere
sıdıka metin

Saçların kara yârım
Her sabah tara yârım
Tellerinin içinde
Gönlümü ara yarim
Kırıkkale manileri

hayır gidemezsin biryere
seni hapsettim gözlerime
hele bir kaçmayı dene
kapılıp kalırsın kirpiklerime
dilara gerçek

Akşamlar olmasaydı
badeler dolmasaydı
yar koynuna girince
sabahlar olmasaydı
AKSARAYLI

kerpic duvar yan uctu
mendilim suya düştü
eÄŸildim mendil alam
yarim aklima düştü
canan erciyas

Garanfili gurutman
Suya goyup unutman
Cennetten huri çıksa
Ben yârimi unutman
hilal boz

GÄ°TTÄ°MDE BOÄžULMADIM
BÖYLE DERİN GÖLLERE
CAHÄ°L Ä°DÄ°M BÄ°LMEZDÄ°M
SENÄ° VERDÄ°M ELLERE;)
ASKIMSIN....