En güzel maniler:

Ağaçlar sıra sıra
Sıralanmış duruyor
Irmaktan akan sular
Ayna gibi parlıyor
emişcik

Dolu vurdu bağıma
Yel attı yaprağını
Korkarım garip ölem
El atar toprağımı
Osmaniye Manileri

Taştan atladım göle
Durmuşum gurbet ele
Aç beyaz kollarını
Boğazıma düğmele.
Semanur

Kuş kafese gimiyor
Buna aklım ermiyor
Hiç boşuna ah çekme
Annem beni vermiyor
BERfin SAvrAN

Ayrı kıtadan gelip,
Hep el ele verelim.
Büyüklere barışı,
Gelin biz gösterelim.
ebe yavrum

dolmuş geşiyor dolmuş
dolmuşun gülü, solmuş
bakın şu orhan beye
dünyanın kralı olmuş
ori

Çıkıp yüce dağlara karlar düşürem
Bağrım ataş olmuş kahve pişirem
Merhamete gelde bir sile eyle
Bende eller gibi kahkül düşürem
Eğinli

Armut dalda bir iki
Saydim baktim on iki
On ikinin içinde
Gök yazmali benimki
serseri serce

köprü altında çiçek
o çiçek dikilecek
benim sevdiğim kız
esrar içmiyecek
selman gunes

kayseridir didikleri
mantıdır yidikleri
çok hoşuma gidiyor
nörüyon gız didikleri
nazlıhan

ateşteki tencere
içindeki incire
ağam yegem duyarsa
çeker beni zincire
nesrin

Mor kamyon doluyor,
Ablam gelin oluyor ,
Ablam gelin olunca,
Sırada bana geliyor.
elif berfin şen